Likdoorn

Een likdoorn, ook wel eksteroog genoemd, is een sterke eeltvorming op een klein gebied van de huid. Door overmatige druk of wrijving ontstaat er dus eeltvorming, ter bescherming van de huid. Het is een misverstand te denken dat een likdoorn een wortel heeft. Een likdoorn groeit van buiten naar binnen. Dat wil zeggen dat het gevormde eelt door de druk van de schoen op een kleine ruimte naar binnen wordt gedrukt in een kegelvorm. Door de kegelvorm, met de punt naar binnen, doet de likdoorn pijn als men er op drukt. Een likdoorn is dus eelt wat naar binnen wordt gedrukt (groeit).

Likdoorns komen vaak voor op de bovenkant van de tenen door niet goed passend schoeisel. Ook tussen de tenen is het ontstaan mogelijk, deze zijn vaak erg pijnlijk. Onder de voet verschijnen ze dikwijls onder de bal van de voet en niet zozeer onder de hiel. Likdoorns hebben dus een oorzaak, deze dient aangepakt te worden wil dit euvel niet terugkeren!!!!!!!!

Een pedicure kan deze likdoorn verwijderen. Als er aan de oorzaak niets wordt gedaan, bijvoorbeeld door het model of type schoen te veranderen, is het logisch dat zich mettertijd weer een likdoorn vormt.

Weke likdoorn

Omschrijving
De zachte likdoorn bevindt zich bijna altijd tussen de tenen. Het is een zachte eeltvlek met daarin een pijnlijke kern.
Deze pijnlijke eeltkern ontstaat door voortdurende kneding van de huid tussen twee uitsteeksels van vergroeide botjes in de teenkootjes (interfalangeale gewrichtjes). Vaak wordt het ontstaan van dit kwaaltje bevorderd door transpiratievocht dat niet kan verdampen.

Behandeling
Na enkele keren vakkundig wegsnijden door je voetverzorg(st)er en de gekwetste huid tijdelijk te sparen door drukvrij te leggen, is de kans groot dat de likdoorn wegblijft.

Harde likdoorn

Omschrijving
Dit is een verharde naar binnen gegroeide eeltkern in de vorm van een kegeltje, met de punt in de huid gericht. Meestal ontstaat de likdoorn in het centrum van een eeltplek, als gevolg van langdurige plaatselijke wrijving en druk en omdat daar de celgroei het grootst is. Deze eeltkern zal extra druk uitoefenen op de zenuwuiteinden en daardoor pijn veroorzaken. Als verdediging kan zich een vochtzakje vormen tussen de opperhuid en de lederhuid. Bij aanhoudende druk kan de huid zelfs in een ontstekingstoestand terechtkomen.

Meest voorkomende plaatsen

• Op de hamer- of klauwteen.
• Onder de voet t.h.v. kopjes van de middenvoetbeentjes.
• Buitenkant kleine teen.

Mogelijke oorzaken

• onaangepast schoeisel.
• lichaamsgewicht.
• door slecht functioneren van voet of tenen.
• weerstand van de grond (dunne zolen).

de hoornpunt van een likdoorn kan 5 mm (of zelfs langer) zijn

Likdoorn onder de bal van de voet, tevens drie eeltplekken en ruiterteen Na de behandeling